Desirée en Edwin

Woensdag 22 juni 2022 vormde de Gouwezaal van het gemeentehuis van Waddinxveen de locatie voor het huwelijk van de overburen van de gemeente. In corona-tijd werden alle huwelijken en partnerschapsregistraties ongeacht de grootte van het gezelschap, dat bij de ceremonie aanwezig zou zijn, voltrokken in de Raadszaal van het gemeentehuis om te kunnen voldoen aan de vereisten rond het houden van voldoende afstand. Maar nu kon de intimiteit van de kleinere trouwzaal weer perfect worden gecombineerd met de grootte van het gezelschap dat de huwelijksvoltrekking zou bijwonen.

In de voorbereiding op hun ceremonie mocht ik alle dochters en zoons in dit samengesteld gezin betrekken en kreeg ik van hen, maar ook van de enige zus en broer van het echtpaar, informatie aangereikt, die ik bijna een op een kon verwerken in het verhaal van het leven van Dees en Ed.
Alle kinderen waren ook van tevoren al aanwezig op het gemeentehuis om de trouwzaal met ballonnen, bloemen en strikken te versieren, zodat er enige kleur aan de trouwzaal werd toegevoegd. Kleur, die ook het bruidspaar zelf meenam in hun kleding voor vandaag.
Op de tonen van het nummer 'Ineens kwam jij' van Wesley Klein, werd Dees door haar vader binnengebracht en traditioneel weggegeven aan haar bruidegom. Het nummer beschreef heel duidelijk het gevoel van de huwelijkspartners toen zij 7 jaar geleden hun eerste date hadden.

Met de verhalen van zus Angelyn, broer Leendert, dochters Esmee en Julia, en zoon Bjorn werd het een ceremonie met een ruime hoeveelheid passende ach en uiteraard de bij dit gebeuren behorende traan. 
Aan het einde van de ceremonie kon worden geconcludeerd, dat de nieuwsgierigheid van moeder Desirée naar wat de kinderen met mij gedeeld hadden, ruimschoots de moeite waard was om de informatie twee weken voor haar geheim te houden.