Benedenberg 83 in het Zuid-Hollandse Bergambacht was op 22 juli 2022 de locatie, waar Judith en Martien elkaar het JA-woord gaven in een ceremonie, waarvan ik de eer had deze te mogen leiden.

In de idyllische omgeving van deze al heel oude Hoeve, bevindt zich een centrum, waar mensen in alle rust en met gepaste steun afscheid kunnen nemen van een overleden dierbare alvorens die naar zijn of haar laatste rustplaats te brengen.
Maar het kan ook het decor vormen voor de start van een gelukkig leven van twee mensen, die dat leven samen willen beginnen. Met de T van trouwen er aan toegevoegd, werd dit rouwcentrum omgetoverd tot het meer dan romantische plekje voor de start van het huwelijk van Judith en Martien.

In de aanloop naar de ceremonie, had ik hen al in december van het vorige jaar in Judith's ouderlijke huis ontmoet en met hen kennis gemaakt om zo de eerste stappen te kunnen zetten op weg naar hun grote dag.
Beiden komen uit een gezin met vijf kinderen, waarvan een aantal ook al weer getrouwd zijn en inmiddels een eigen gezin hebben.
Ouders, broers en zussen waren overigens zeer bereid om mijn verhaal over het leven van het bruidspaar te voeden met leuke anekdotes en ook de vriendenkring, die ik via de ceremoniemeesters had benaderd, deed een leuke duit in het zakje. Het was de bedoeling om - uiteraard naast de serieuze momenten van het JA-woord, de ringen en het ondertekenen van de huwelijksakte - er een humoristische en vooral toch informele bijeenkomst van te maken.

Onze tweede ontmoeting was zo'n drie weken voor de trouwdatum in het huis in Moerkapelle, waar zij vanaf de trouwdatum zijn gaan wonen. Met de hulp van de vriendengroep was het huis flink verbouwd en bijna gereed om alle spullen te gaan verhuizen. In die omgeving spraken we de laatste losse eindjes door en keken we goed naar hoe de ceremonie aan de verwachting zou kunnen voldoen.

De dag van het huwelijk was niet zomaar gekozen. Het werd 22 juli omdat het de laatste werkdag voor de bouwvakvakantie was en het paar zodoende vrijwel aansluitend aan deze dag op een lange en mooie, maar ook romantische huwelijksreis zouden kunnen afreizen naar Kroatië in een door Martien's werkgever beschikbaar gestelde auto met daktent.

In de ceremonie, waar Judith door haar vader werd weggegeven aan Martien, viel bij dat moment al de eerste traan en was het maar goed, dat de tissues niet al te ver weg waren. Bij het JA-woord hielp broertje Tein om met een ferme hamerslag het huwelijksverbond te bekrachtigen.
Het bruidspaar had beide ouders als getuigen gekozen, niet alleen omdat deze ervoor gezorgd hebben dat zij geboren konden worden, maar vooral omdat zij konden opgroeien in de warmte en de geborgenheid van de liefde, die hun ouders voor hen hadden, hebben en altijd zullen houden.

Het paar kende elkaar al vanaf groep 1 van de basisschool, zat naast elkaar op de eerste klassenfoto en wandelde vaak al hand in hand over het schoolplein. Toch duurde het nog tot 2018 voor ze elkaar serieus zagen staan na een hernieuwde kennismaking via Snapchat, die uitmondde in een eerste date de volgende dag. Na de tweede date bleven zij onafscheidelijk en - omdat Judith zich ten doel had gesteld om de verkering niet langer dan vijf jaar te laten duren, en Martien vanaf dag 1 zeker wist, dat hij met zijn "Puk" wilde trouwen - duurde het niet langer dan vier en een half jaar voordat deze wens in vervulling ging.

Het werd al met al een mooie en een herinneringswaardige ceremonie onder de kap van de niet meer in gebruik zijnde hooimijt.

 

Judith en Martien hebben hun herinneringen aan deze dag en vooral aan de ceremonie met mij gedeeld en schreven het volgende:

Wij zijn Pim enorm dankbaar, dat hij van onze ceremonie een prachtig en onvergetelijk moment heeft gemaakt, waar wij tot op heden nog steeds er mooi op terugkijken. De huwelijksceremonie is namelijk een prachtige gelegenheid om naast het wettelijke gedeelte ook gebeurtenissen en herinneringen uit het verleden te benoemen en te overdenken, om ze terug te kunnen kijken op het leven vóór het trouwen maar daarna ook naar de toekomst.
Pim weet goed hoe hij deze informatie moet omvormen naar een prachtige speech, waarin hij mensen kan boeien maar ook kan verrassen omdat hij niet alleen vragen stelt aan het bruidspaar, maar ook navraag doet bij familieleden en vrienden. Pim maakt hier tijd voor en heef van onze ceremonie op de manier een prachtig en bijzonder moment gemaakt, waarin hij zijn liefde voor het vak laat blijken..... hij is echt een aanrader!!