Stephanie en Folkert
Zondag 31 juli 2022 vormde Brasserie Park, gevestigd in een statige voormalige boerderij in Leiderdorp het toneel waarop deze (bijna) dertigers hun huwelijksceremonie hielden voor (groot-) ouders, broers, schoonzus, vrienden en collega's.
De een werkzaam als HR-adviseur op een van de ministeries in Den Haag en de ander als afdelingshoofd ambulante longgeneeskunde in een van de centraal in Nederland gelegen ziekenhuizen.
Maar beide Leidenaar van origine, en na kleine omzwervingen in hun school- en studietijd, daar ook weer teruggekeerd.
Bijna een jaar eerder maakten we al met elkaar kennis, en het paar had na afloop van dat eerste gesprek niet meer dan 5 minuten nodig om mij (al in de auto op weg terug naar huis) te laten weten, dat zij graag met mij dit feestje vorm wilden geven.
De ouders zouden getuigen zijn en hen nam ik, samen met van ieder van het bruidspaar nog een vriend of vriendin, als bron van informatie om mij meer te vertellen over jeugd- en studiejaren.
Met veel plezier vertellen het bruidspaar èn de informanten mij over hoe het paar elkaar ooit heeft leren kennen en dat de bruid de vraag van haar toenmalige a.s. bruidegom om met haar verkering te mogen hebben tot drie keer toe heeft afgewezen... maar ook hoe de bruidegom min of meer wraak heeft genomen door ogenschijnlijk de droom van de bruid om op de tiende verjaardag van hun verkering officieel gevraagd te worden af te doen als clichématig en te cheesy voor daden.
In stilte had hij evenwel alles daarvoor al in voorbereiding (ook de vader van de bruid had hij al om de hand van zijn dochter gevraagd), maar wilde het per se als verrassing brengen. Door irritatie te veinzen, wist hij uiteindelijk het verrassingselement toch weer volledig onder controle te krijgen.
De ceremoniële bekrachtiging van het huwelijk was voor alle aanwezigen, naast serieus en formeel, vooral ook informeel en hier en daar hilarisch door de combinatie van de vaste ingrediënten in elke ceremonie en de inhoud van de anekdotes, die ik op mijn manier over het voetlicht mocht brengen.
Of onze gezamenlijke oproep dat "zien trouwen, doet trouwen" succes heeft, zal de toekomst uitwijzen. Het stapeltje business-cards, dat ik had achtergelaten op de cadeau-tafel, was snel op.
Stephanie en Folkert hebben zichtbaar genoten van hun ceremonie en schreven de volgende aanbeveling:
"Wij hadden ons geen betere trouwambtenaar kunnen wensen.
Sommige mensen zijn bijna gemaakt om een specifiek beroep uit te oefenen. Soms past zelfs de handschoen zo goed, dat het lijkt op een roeping. Onze trouwambtenaar Pim heeft zijn roeping gevonden.
Door zijn oprechte interesse, authentieke uitstraling en vriendelijkheid, heeft hij tijdens onze trouwceremonie van ongeveer drie kwartier alle aanwezigen weten te boeien, ontroeren en hebben we het met elkaar uitgeschaterd van het lachen.
Alles was mogelijk, Pim drukt zijn manier niet door, maar hij heeft ons wel goed geadviseerd (zeer waardevol gezien zijn ervaring, de meeste mensen trouwen niet zo vaak, dus alle advies is welkom).
Wij kunnen Pim alleen maar aanraden. Kortom. Bespaar jezelf de moeite en kijk niet verder naar andere trouwambtenaren, maar kijk of Pim een plekje vrij heeft."
