Eline en Wouter

 

Op 28 augustus 2020 (voor Wouter goed te onthouden als je het uitspreekt als achtentwintig-acht-twintig) trouwde ik vroeg in de middag dit stel dat ik al in februari van dat jaar voor de eerste maal had ontmoet om kennis te maken. Het was het eerste paar dat mij na mijn beëdiging en benoeming had gekozen uit de lijst van trouwambtenaren in de gemeente en dat maakte het uitzonderlijk spannend.

Ik koos er voor om al snel een eerste gesprek met hen te hebben om voor mezelf ook de richting te bepalen waarmee ik de huwelijken zou gaan voorbereiden en welke vragen ik zou gaan stellen om mij goed in te leven in hun situatie.
Zij vonden het net zo spannend en vonden het daarom geen enkel probleem om zo ver voor de bruiloft elkaar al te spreken. Eline en Wouter kenden elkaar al 12 jaar van de middelbare school in Gouda, waar ze dagelijks - zij vanuit de kern en hij vanuit het buitengebied van Benthuizen - naar toe fietsten en elkaar dan op de kruising van de N209 en de N455 ontmoetten om van daar af gezamenlijk de rit naar school te maken. Zoals zij het zelf zeiden, stond het knipperlicht in de relatie in die jaren regelmatig op oranje en soms zelfs een tijdje op rood, maar in januari 2019 besloten zij het definitief op groen te zetten en werden een stel. Terwijl Eline voor drie-en-een-halve week in Australië verbleef, kwam bij toeval een huis in Waddinxveen in beeld, dat bij terugkeer werd aangekocht en daarna al snel werd ingericht en klaar gemaakt om hen vanaf de dag van het huwelijks gezamenlijk onderdak te gaan bieden. Begin augustus hernieuwden we in dat huis de kennismaking en werden de laatste puntjes op de i gezet om van deze ceremonie een gedenkwaardige te maken.

Omdat Wouter door een heel vervelende rughernia werd geplaagd, was het nog even de vraag of hij wel of niet voor de trouwdatum geopereerd zou kunnen worden of deze toch zo mooie dag met pijnstillende medicatie zou moeten doorkomen. Het laatste was het geval, maar het geluk van de liefde en dat van de mooie dag maakte dat niemand er eigenlijk iets van gemerkt heeft.